هر روز دهها نفر از شهروندان بلوچ بدون آنکه جرمی مرتکب شده باشند به عنوان «مهاجر غیرقانونی» از خاک کشور رد مرز میشوند. آنها میان مرگ و زندگی از خانه و شهر خود بیرون رانده میشوند و در معرض استثمار و حاشیهنشینی بیشتر قرار میگیرند. نداشتن شناسنامه نه تنها آنها را در چشم حاکمیت نامرئی میکند، بلکه چرخهی تبعیض و ظلم را نیز تداوم میبخشد. بدین ترتیب، اهالی بلوچ از دسترسی به خدمات و حقوق اولیه محروم میمانند و به نیروی کار ارزان تبدیل میشوند.
امتناع دولت ایران از اعطای اسناد هویتی به مردم بلوچ نقض فاحش حقوق انسانی آنهاست. اعطای شناسنامه و تابعیت ایرانی به افراد فاقد شناسنامه که ارتباط تنگاتنگی با رد مرز آنها دارد نه تنها یک الزام قانونی و اخلاقی، بلکه برای تقویت همبستگی اجتماعی، احترام شهروندی، و برابری در جامعه ایران نیز ضروری است. با وجود اینکه مسئله اعطای شناسنامه و تابعیت ایرانی به مردم بلوچ، مسئلهای سیاسی و امنیتی است و تاریخ طولانی قبل از خیزش سراسری ۱۴۰۱ دارد، اما بعد از جمعه خونین زاهدان و تداوم جمعههای اعتراضی، رد مرز شدت بیشتری گرفته است.
ما امضاکنندگان این دادخواست خواستار پایاندادن به تبعیضهای هدفمند و ساختارهای سرکوب علیه مردم بلوچ هستیم. ما خواهان به رسمیتشناختن حق شهروندی جامعه فاقد شناسنامه بلوچ هستیم. رد مرز مردم بلوچ که چیزی جز اخراج اجباری از سرزمین مادری نیست باید متوقف شود. از سازمانهای دولتی میخواهیم برای رسیدگی به وضعیت رد مرز شهروندان بلوچ اقدام فوری انجام دهد.
باید این مشکل رفع بشه