سامان یاسین هنرمند معترضِ کُرد باید آزاد شود

۴ مرداد ۱۴۰۲

طبق خبر شبکه حقوق بشر کردستان، روز ۳۱ تیر ۱۴۰۲ به دستور مسؤلانِ سازمان زندان‌ها سامان یاسین خواننده‌ی رَپ کرُد و زندانی سیاسی به بیمارستان روان‌پزشکی رازی (امین‌آباد) در شهرری منتقل شده است. همین خبرگزاری اعلام کرد حفره‌ی بینی سامان زیر شکنجه پاره شده بدون آنکه حق دسترسی به درمان و دارو داشته باشد. به نظر می‌رسد مقامات امنیتی و مسئولان زندان قصد دارند با روش‌های روانی و فیزیکی این زندانی سیاسی را به مرز نابودی بکشانند.

بیمارستان یا تیمارستان امین‌آباد در بدرفتاری با زندانیان سیاسی سابقه‌ دارد. در همین «بیمارستان» بود که بهنام محجوبی درویش گنابادی و معترض سیاسی در سال ۱۳۹۹ چندین روز پیاپی مورد آزار روانی و تهدید به شوک برقی قرار گرفت، او را به تخت بستند، به زور به او آمپول تزریق کردند، و درحالیکه به حملات عصبی، فراموشی، و فلج‌های موقتی دچار بود او را به زندان بازگرداندند؛ آنگاه در زمستان همان سال خبر مرگ بهنام محجوبی در زندان اعلام شد.

سامان یاسین (سامان صیدی)، ۲۷ ساله اهل کرمانشاه، تنها به خاطر اجرای ترانه‌های اعتراضی در همدردی با خیزشِ آزادی‌خواهانه‌ی «زن، زندگی، آزادی» هدف انتقام‌گیریِ رژیم قرار گرفته است. سامان در جریان این خیزش در پاییز ۱۴۰۱ در تهران دستگیر شد و به فاصله‌ی کوتاهی به اتهام «محاربه» (جنگ با خدا) به اعدام محکوم گشت. سپس به دلیل ناقص بودنِ روند دادرسی، حکم اولیه لغو شد و پرونده‌ی او با اتهام «اجتماع و تبانی به‌قصد اقدام علیه امنیت کشور» بار دیگر به جریان افتاد.

سامان یاسین به جز اجرای ترانه و اعتراض به بی‌عدالتی دست به هیچ اقدام خصمانه یا خشونت‌آمیز نزده است. سامان در ترانه‌هایش به مشکلات فقر، گرسنگی، تحقیرِ فرودستان، و سرکوب آزادی پرداخته است. او به زبان کُردی و فارسی می‌خواند. به او اجازه انتخاب وکیل نداده‌اند. وکیل تسخیری نیز اجازه دسترسی به پرونده را نداشته است. قاضی صلواتی برای او سوابق کیفری برشمرده که سامان آنها را انکار می‌کند. از آنجا که محاکمه‌ی سامان یاسین مغایر با معیارهای رسمی یک دادگاه عادلانه بوده، ما امضا کنندگان این دادخواست خواهان تبرئه و آزادی فوری سامان یاسین هستیم.

به روز رسانی ـ ۷ مرداد ۱۴۰۲، سامان یاسین پس از چهار روز بستری شدن در بیمارستان روانپزشکی رازی (امین‌آباد) به زندان اوین در تهران بازگردانده شد. او موفق شد متن کوتاهی از زندان به بیرون بفرستد که در آن نوشته در بیمارستان از شوکر برقی، ضرب و شتم، و «تزریق» برای ساکت کردن او استفاده شده است.