خاوران یک آرامگاه معمولی نیست، فشرده‌ی تاریخ درد و نسل‌کُشی و بی‌عدالتی است که گورهای جمعی و بی‌نشان، خاک آن را حرمت بخشیده است. خاوران حافظه‌ای است که نباید پاک شود، شهادتی است که نباید خفه گردد.
دولت جمهوری اسلامی می‌خواهد با فشار بر هموطنان بهایی، زمین خاوران را مکان دفن درگذشتگان آیین بهایی کند. توهین روی توهین! اقلیتی دینی و تحت پیگرد و ستم که همه‌ی حقوق شهروندیِ آنها توسط حاکمانِ عبا و عمامه سلب شده، به مثابه شهروندان درجه دوم حق دفن عزیزان‌شان را در آرامگاه‌های «اسلامی» ندارند اما اینجا همچون ابزار انتقامِ دولتی، قرار است برای سرکوب و فراموشی خاطره‌ی خاوران به کار گرفته شوند.
به خیالِ خام فاتحانِ این چهار دهه نکبت، زمین خاوران فقط مکان دفن استخوان‌های بی‌نام و نشان بوده‌است، زمینی لعنت‌شده برای بی‌دین‌ها و بددین‌ها! وجدان که ندارند، شرم هم نمی‌شناسند! مادران خاوران و خانواده‌های جوانان اعدامی دهه‌ی ۶۰ و کشتار زندان‌های تابستان ۶۷، خطاب به مسؤلان می‌گویند، «نمک بر زخم کهنه‌ی ما نپاشید!»
ما امضاکنندگان این دادخواست به مقامات شهری و دولتی می‌گوییم حرمت خاوران را پایمال نکنید! خاوران مزار عزیزان «خانواده‌های خاوران» است، حق انسانی و شهروندی این خانواده‌هاست که به حریمِ دلبندانِ به خاک‌وخون افتاده و زیرخاک خفته‌ی آنها تجاوز نشود! فرزندان‌شان را کشتید، دیگر به حق آنان تجاوز نکنید!
#خاوران
- دسته‌بندی‌ها:
- حقوق بشر
