در اوج اعتراضات آبان ۹۸، مقامات دولت ایران تصمیم گرفتند جریان اطلاعرسانی از سوی مردم را به هر وسیله مسدود کنند. یکی از اقدامات آنها اختلال در شبکهی اینترنت بود. روز شنبه ۲۵ آبان چند ساعت پس از اعلامِ ناگهانیِ افزایش قیمت بنزین، ارتباط مردم با دنیای خارج قطع شد. جمهوری اسلامی اینترنت را خاموش کرده بود تا به دور از چشم جهانیان دست به سرکوب گسترده بزند.
قطع تقریباً کامل اینترنت در آبان ۹۸ نزدیک به یک هفته به درازا کشید. طبق تحقیقات بعدی سازمانهای حقوق بشری، در طول این یک هفته در سراسر کشور صدها نفر از معترضان به دست نیروهای امنیتی و انتظامی به قتل رسیدند. خاموشی اینترنت پوششی بود بر یک کشتار هولناک که هنوز ابعاد واقعی آن به تمامی آشکار نشدهاست.
خاموشی اینترنت به دستور شورای امنیت ملی صورت گرفت. این دستور شبانه به شرکتهای خدمات اینترنتی ابلاغ شد تا گزارش مستقیم از وقایع توسط مردم و خبرنگاران ناممکن شود. ارسال عکس فوری و فیلمِ زنده توسط شهروندان نیز طی آن یک هفته امکانپذیر نشد. بسیاری از کسانی که روی تلفن همراه وقایع را ثبت کرده بودند این مستندات را از ترس پیگرد از گوشیهای همراه خود پاک کردند. زیر فشار ترس و ترور، قتلها و دستگیریها شدت گرفت بدون آنکه خبرگزاریهای جهان از دامنهی وسیع آن آگاهی پیدا کنند.
خاموشی اینترنت همدستی مستقیم در جنایت بود. اجراگران این سیاست، به ترتیبِ میزان مسؤلیت عبارت بودند از شورای امنیت ملی، وزارت ارتباطات و شخص وزیر آذری جهرمی، و اعضای شورای عالی فضای مجازی. آذری جهرمی ابتدا ادعا کرد که بیاطلاع بوده اما در روزهای بعد هیچ تلاشی برای برقراری ارتباط اینترنت نکرد. خاموشی اینترنت سرپوش برای کشتار بود و همهی مسؤلان این نهادهای فناوریِ اطلاعات باید پاسخگوی جنایت باشند. ما امضاکنندگان این دادخواست خواهان محاکمهی این همدستان مستقیم کشتار آبان ۹۸ هستیم.
همدستان قاتلان بی شرف آبان ۹۸ باید رنگ عدالت ببینن