مردم به درستی «خبرنگار»های صدا و سیما را «بازجوخبرنگار» نام گذاشته‌اند. این به اصطلاح خبرنگارها در روند بازجویی و اعتراف‌گیریِ زندانیان مشارکت دارند، با بازجوشکنجه‌گرها مشورت می‌کنند، صحنه‌سازی‌های تلویزیونی تدارک می‌بینند، و «مصاحبه با زندانی» را کارگردانی و فیلمبرداری می‌کنند تا صدا و سیما با افتخار آنها را پخش کند. این بازجوخبرنگاران، عملاً، همکار و همدست در صدور حکم‌های ناعادلانه‌ی سالها زندان و اعدام هستند.
از یک طرف روزنامه‌نگارانِ مسؤل را به جرم «نشر اکاذیب» به حبس‌های چند ساله محکوم می‌کنند، مثل چند گزارشگر شجاع که از سؤمدیریت در مهار ویروس کرونا پرده برداشتند و به سالها زندان محکوم شدند. از طرف دیگر فضای رسانه‌ای و تبلیغی را در اختیار بازجوخبرنگارانی مثل علی رضوانی و آمنه‌سادات ذبیح‌پور و حسن شمشادی و داوود فتحعلی‌زاده می‌گذارند تا زندانیانِ بی‌گناه و حتا محکوم به اعدام را جلو دوربین بنشانند و حرفهای مأموران امنیتی را از دهان آنها به مردم حُقنه کنند.
ما امضاکنندگان این دادخواست خواهان آن هستیم که رسانه‌های حکومتی و بازجوخبرنگارها در روند دادرسی‌ها دخالت نکنند. ما خواستار آن هستیم که دخالت رسانه‌های حکومتی در وظایف قوه‌ی قضاییه متوقف شود و این قوه نیز اجازه ندهد بازجوخبرنگارهای صدا و سیما در روند قضایی مداخله کنند.
—
- دسته‌بندی‌ها:
- حقوق بشر
