آزادی پوشش و انتخاب اینکه انسان چه لباسی بر تن کند، جزء بنیادیترین حقوق انسان است اما این حق بدیهی از زنان ایران سلب شده است.
بدن زن ابژهای نیست که شرع اسلام برایش تصمیم بگیرد. بدن زن به حکومت اسلامی تعلق ندارد. هر کس تنها مالک بدنِ خویش است و تنها اوست که حق دارد برای چگونه پوشاندن بدنش تصمیم بگیرد.
قانون کشور باید به زنان این حق را اعطا کند که شیوهی پوشش خود را انتخاب کنند. چگونگی انتخاب پوشش، مانند انتخاب چادر، روسری، مانتو و … نباید باعث امتیاز دهی حکومت به گروهی از زنان محجبه باشد، در حالی که زنانِ دیگر از امتیازات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی محروم شوند.
ما زنان و مردان ایرانی که امضاکنندگان این دادخواست هستیم از شارعان و سیاستگذاران حکومت ایران میخواهیم بدیهیترین حق زنان را به آنان پس بدهند: حق آزادی پوشش.
آزادی پوشش و انتخاب اینکه انسان چه لباسی بر تن کند، جزء بنیادیترین حقوق انسان است اما این حق بدیهی از زنان ایران سلب شده است.
بدن زن ابژهای نیست که شرع اسلام برایش تصمیم بگیرد. بدن زن به حکومت اسلامی تعلق ندارد. هر کس تنها مالک بدنِ خویش است و تنها اوست که حق دارد برای چگونه پوشاندن بدنش تصمیم بگیرد.
قانون کشور باید به زنان این حق را اعطا کند که شیوهی پوشش خود را انتخاب کنند. چگونگی انتخاب پوشش، مانند انتخاب چادر، روسری، مانتو و … نباید باعث امتیاز دهی حکومت به گروهی از زنان محجبه باشد، د
تغییر قوانین ضد زن و جلوگیری از زن کشی