۴۱ سال است با تکرار کلمه ”انتخابات” سعی دارند حکومت سراسر استبدادیشان را دموکراتیک نشان دهند. حال آنکه از همان روزهای نخست، آزادی مردم و درپیاش آرای آنها به یغما رفت.
از همان روز که به جای مجلس موسسان با انتخابات آزاد مردم ایران، مجلس خبرگان برای تشکیل و حفاظت از سلطنت مطلقه دینی (ولایت فقیه) شکل گرفت، حق حاکمیت و انتخاب مردم ایران غصب شد و به سرقت رفت. مجلس شورای اسلامی نیز که با حذف پیشین همه گروههای سیاسی به جز حلقه تنگ هوادارن تام حاکمیت مستبد، شکل گرفت و هر سال این حلقه راه یابندگان بدان تنگتر شد و حتی به خودزنی رسید (چنانکه هم اکنون نیز شاهدیم)، نه نهادی دموکراتیک بلکه عنصری سراسر ضد مردمی و تمام و کمال در خدمت حاکمیت است و غیر از آن هیچ مصرفی ندارد؛ چنانچه عموم مصوبات آن طی سالها گواهی میدهد.
امروز بحران استبداد و چپاول جمهوری اسلامی به جایی رسیده که در وحشت از تحریم سراسری انتخابات، عوامل حکومت یکی پس از دیگری به صحنه میآیند و با عناوینی مردم را به حضور در انتخابات دعوت میکنند. چنانچه رئیس قوه قضاییه تهدید کرد:
«هر کسی با هر عنوانی انتخابات را زیر سوال ببرد، دشمن نظام است.»
اما مردم ایران آرای واقعی و بیبازگشت خود را از دی ماه ۹۶ تا قیام خونین آبان ماه ۹۸ و پس از آن با جان برکفی در خیابانها رسا اعلام کرهاند.
سیاست اکنون نه آنگونه که اصلاحطلبان میخواهند یعنی در فرایندهای سیاست زدوده انتخابات بلکه به گونه انقلابی در تظاهرات، اعتصابها و تشکلیابی مردم در جریان است. حاکمیت مستقر چنان ارتجاعی و واپسگرایانه (همچون تمام طول عمرش) علیه سیاست مردم و انتخاب آنها در خیابانها ایستاد که تنها طی مدتی بسیار کوتاه کشتار وحشیانه هزار و ۵۰۰ تن از مردم این سرزمین رخ داد و برگ ننگین دیگری در کارنامه جنایتکارانه رژیم ثبت شد.
این نظام و انتخاباتهایش تنها بر خون میلیونها جوان بیگناه استوار گشته: فروردین ۵۸، تابستان ۵۸، خرداد ۶۰ و قتل عام دهه ۶۰ بهویژه کشتار تابستان ۶۷، قتلهای زنجیرهای دهه ۷۰، به خاک و خون کشیدن خاتون آباد و اسلامشهر و ...، کشتار معترضین ۸۸، فجایع کهریزک و اعدام گسترده هموطنان کرد به اسم تروریست در زندانهای ایران، کشتار معترضان ۹۶ و نهایتا کشتار وحشیانه مردم در آبان ماه ۹۸ و .…
اما مردم ایران اجازه نمیدهند حتی قطرهای از این خونهای به ناحق ریخته شده بیپاسخ بماند. این خونها در اعتراضات و خروش برآمده از درد و رنج مردم علیه استبداد و چپاول شکوفا میگردد.
آینده هیچگاه از آن تسلیم طلبان و سازشکاران نبوده و نخواهد بود. همه مدافعان حاکمیت اسلامی قدارهبندان و قلمزنان و ماموران حکومتی، آنها که سر خم میکنند و ناحق را میپذیرند ادامه همین حاکمیتاند و مذموم و باطل؛ چه آنها که در خبرگان رهبری جلوس فرمودهاند و چه آنها که در مجلس به ظاهر ملی!
بر ماست که انتخاباتشان را برای خودشان بگذاریم و در میدان واقعی انتخابات مردمی باقی بمانیم. هر کسی که پای صندوقهای رأی میرود اثر انگشتش روی ماشه اسلحهای که به سمت جوانان انقلابی شلیک میشود ثبت خواهد شد و نشان تاییدی بر نظام حاکم و جنایاتش خواهد بود.
تحریم و نفی انتخابات پیمان مردم ایران با شهدا، به ویژه شهدای قیام اخیر است.
بهمن ۹۸
-
امضا کنندگان به ترتیب حروف الفبا:۱- یاسمین آریانی۲- ندا آشتیانی۳- راحله احمدی۴- مریم اکبری منفرد۵- لیلا حسین زاده۶- سهیلا حجاب۷- آتنا دائمی۸- سپیده فرهان۹- منیره عرب شاهی۱۰- صبا کرد افشاری۱۱- ندا ناجی۱۲- سمانه نوروز مرادی