هفت زندانی عقیدتی کُرد به نامهای انور خضری، ایوب کریمی، داوود عبداللهی، فرهاد سلیمی، قاسم آبسته، کامران شیخه و خسرو بشارت در خطر فوری اعدام در زندان رجاییشهر قرار دارند.
این هفت زندانی سُنی در ماههای آخر سال ۱۳۸۸ (از اوایل دسامبر ۲۰۰۹ تا اواخر ژانویه ۲۰۱۰) در آذربایجان غربی دستگیر شدند. آنها نخست به بازداشتگاه وزارت اطلاعات ارومیه و سپس به زندانهای آذربایجان غربی انتقال داده شدهاند. بنا به اطلاعیه سازمان عفو بینالملل، این زندانیان به شدت شکنجه شده و محاکمه آنان فقط به مدت پنج دقیقه بوده است! اتهامی که به آنها زده شده «عضویت در گروههای سَلَفی» است.
بنا به گزارش عفو بینالملل به نقل از منابع موثق، انور خضری در فوریه ۲۰۲۰ در نامهای از زندان، نوشت که بعد از دستگیری به مدت ۵۶ روز در بازداشتگاه وزارت اطلاعات شکنجه شده، از جمله ضرب و شتم های مکرر به سینه، سر و کف پاهایش که باعث شده او اقدام به خودکشی کند و خون زیادی از دست بدهد. خضری نوشت زیر شکنجه از او «اعترافات» اجباری گرفتهاند. زندانی دیگر خسرو بشارت نیز در حالی که به تخت بسته شده بود، بارها با کابلهای برق مورد ضرب و شتم قرار گرفت، سپس با دستان بسته برای مدت طولانی از سقف آویزان بوده و در طول شب فریادهای شکنجهی زندانیان دیگر را میشنیده است. پس از سه هفته زیر این شکنجهها او محبور شده یک «اعتراف» از پیش نوشته شده را امضا کند.
ما امضاکنندگان این دادخواست از قوه قضاییه میخواهیم هرچه زودتر این احکام غیرانسانی و غیرعادلانه را لغو کند و به تقاضای تجدید نظر و انجام یک دادگاه عادلانه و علنی برای این زندانیان کُرد پاسخ مثبت دهد.
نه به اعدام