کمک‌های جهانی، مسئولیت داخلی: مرگ دریاچه ارومیه
Not available in English
۳ آذر ۱۴۰۴
دریاچه ارومیه، روزگاری بزرگ‌ترین دریاچه آب شور خاورمیانه و قلب اکوسیستم شمال‌غرب ایران، در کمتر از سه دهه از پهنه‌ای بیش از پنج هزار کیلومتر مربع با ۳۰ میلیارد مترمکعب لیتر آب، به یک بستر نمک ترک‌خورده تبدیل شد. خشک شدن این دریاچه نه فقط یک فاجعه محیط‌زیستی، بلکه بحران اجتماعی و اقتصادی برای میلیون‌ها نفر را رقم زده است.
در همین مدت، دولت ژاپن در چند مرحله و با ارزش مجموعاً بیش از شش میلیون دلار، تلاش کرد تا ایران را در احیای این دریاچه یاری دهد. از کمک‌های مالی بلاعوض در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۲۰ به ارزش حدود یک میلیون دلار گرفته تا بسته حمایتی ۶۹۰ میلیون ین (حدود ۴.۵ میلیون دلار) در دسامبر ۲۰۲۴. علاوه بر آن، سازمان همکاری بین‌المللی ژاپن (JICA) مطالعات فنی و پیمایش‌های هیدرولوژیک حوضه دریاچه را در بازه ۲۰۱۴–۲۰۱۶ و پیگیری‌های بعدی انجام داد، و سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) با حمایت ژاپن در سال ۲۰۲۵ پروژه‌ای برای افزایش کارایی آب کشاورزی در حوضه راه‌اندازی کرد. سازمان این سازمان، یک نهاد تخصصی سازمان ملل متحد است که با ترویج کشاورزی پایدار، بهبود تغذیه و امنیت غذایی، و همچنین حمایت از مدیریت محیط زیست در برنامه ها و پروژه های خود، با هدف پایان دادن به گرسنگی در سراسر جهان فعالیت می‌کند.
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) یک شریک بین‌المللی کلیدی در احیای دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران بوده است. فائو با حمایت دولت ژاپن و با مشارکت برنامه عمران ملل متحد (UNDP)، اخیراً پروژه‌های بزرگی را برای معکوس کردن روند تخریب محیط زیست و ترویج کشاورزی پایدار و سازگار با اقلیم در منطقه آغاز و مشترکاً اجرا می‌کند. تلاش این سازمان‌های بین‌المللی در جهت معرفی فناوری‌های آبیاری کارآمد، حمایت از توسعه ظرفیت کشاورزان محلی، و اقداماتی برای کاهش مصرف آب کشاورزی (فشار اصلی بر اکوسیستم دریاچه)، ضمن حفاظت از تنوع زیستی و امنیت غذایی بوده است.
با این حال، دریاچه ارومیه نه تنها احیا نشد، بلکه به پایین‌ترین تراز تاریخی خود رسید. علت روشن است: کمک‌های خارجی به تنهایی نمی‌توانند جایگزین تصمیم‌گیری‌های داخلی شوند. برداشت بی‌رویه از رودخانه‌ها، سدسازی‌های گسترده، انتقال آب بین حوضه‌ها و اولویت‌بندی نامناسب منابع آب، تمام تلاش‌های بین‌المللی را بی‌اثر کرده است. کمک‌های ژاپن و نهادهای بین‌المللی بیشتر صرف پروژه‌های محدود، مطالعات فنی و آموزش شد؛ بدون اصلاح واقعی سیاست‌ها و مدیریت داخلی، هیچ اثر پایدار مشاهده نشد.
ما، امضاکنندگان این دادخواست، ضمن قدردانی از حسن نیت و تلاش‌های دولت ژاپن و نهادهای بین‌المللی، از مقامات داخلی خواستاریم که پاسخگو باشند: گزارش شفاف و دقیق از نحوه هزینه‌کرد کمک‌های بین‌المللی منتشر شود، تخصیص آب به حوضه ارومیه بازنگری شود و تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌ها بر اساس داده و واقعیت‌های محیط‌زیستی اصلاح شود. اگر این اقدامات صورت نگیرد، نتیجه‌ای جز بحران‌های زیست‌محیطی و اجتماعی در اثر مرگ دریاچه ارومیه نخواهیم دید.
--
دادخواست‌های مرتبط:
حقابه‌ی دریاچه ارومیه را رها کنید
جلو مرگ تدریجی دریاچه ارومیه را بگیریم
---
Recent events
-
See where all the votes are coming from
Province Number of signatures Alborz 2 Ardabil 0 Bushehr 0 Chahar Mahaal and Bakhtiari 0 East Azerbaijan 0 Fars 0 Gilan 0 Golestan 0 Hamadan 0 Hormozgan 0 Ilam 0 Isfahan 0 Kerman 0 Kermanshah 0 Khuzestan 0 Kohgiluyehv And Boyer Ahmad 0 Kurdistan 0 Lorestan 0 Markazi 0 Mazandaran 0 North Khorasan 0 Qazvin 0 Qom 0 Razavi Khorasan 0 Semnan 0 Sistan and Baluchestan 0 South Khorasan 0 Tehran 1 West Azerbaijan 0 Yazd 0 Zanjan 0 This petition has received 45 signatures so far. Approximately 100% of signatures come from Iran. Approximately 0% of signatures come from outside of Iran. Learn how Daadkhast generates signature maps. -
Latest signatures
-
Signed via Telegram -
Signed via Telegram
-
Signed via Telegram
-
Signed via Telegram
-
Signed via Telegram
-
-
یک فعال محیط زیست آذربایجانی started this petition
