بلۏچی
امزا بکن اِت

دادخواست در محکومیت یورش خونین به روستای گونیچ، کشتار زنان بلوچ، و هشدار نسبت به تشدید خشونت دولتی در بلوچستان

74%
۷۴ دزنام
۵۰۰ سئوَب
جمعی از فعالان مدنی بلوچ اَرزی ءِ بندات کتگ

نیست اِنت بلۏچی

۱۹ تیر ۱۴۰۴

ما امضاکنندگان این دادخواست، به‌شدت حمله‌ی خونین نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به روستای گونیچ در شهرستان خاش از استان سیستان و بلوچستان را که در سحرگاه دهم تیرماه ۱۴۰۴ رخ داد، محکوم می‌کنیم.

در این یورش نظامی، که به بهانه‌ی تعقیب چند «مظنون امنیتی» صورت گرفت، هیچ فرد مسلح یا تهدید مستقیمی در محل حضور نداشت. تنها زنان غیرمسلحی بودند که خانه‌هاشان هدف مستقیم گلوله‌باران نیروهای نظامی قرار گرفت. این حمله، یکی از بی‌سابقه‌ترین اقدامات خشونت‌بار دولتی علیه زنان بلوچ در سال‌های اخیر بوده است.

در جریان این حمله:

  • خان‌بی‌بی بامری کشته شد؛
  • ریحانه بامری، زن بارداری که در اثر شدت جراحات جنین خود را از دست داد؛
  • لالی بامری پس از سه روز بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، جان سپرد؛
  • ده‌ها زن دیگر نیز دچار جراحات شدید شدند.

این حمله نشان می‌دهد که الگوی خشونت دولتی در بلوچستان نه‌تنها متوقف نشده، بلکه به‌نحو بی‌سابقه‌ای تشدید شده است؛ تا جایی‌که استفاده از سلاح‌های جنگی علیه زنان غیرمسلح در فضای مسکونی و بدون هشدار قبلی به یک رویه بدل شده است.

این نخستین مورد نیست. تنها در ماه گذشته، حسنیه کلکلی، معلم بلوچ و مادر ۴ فرزند، در سطح شهر توسط نیروهای مسلح هدف گلوله قرار گرفت و جان باخت. این قتل نیز بدون هیچ‌گونه پیگیری قضایی، توضیح رسمی، یا پذیرش مسئولیتی از سوی حاکمیت، در سکوت کامل نادیده گرفته شد.

ما تأکید می‌کنیم که چنین اقدامات فاجعه‌باری نقض آشکار اصول حقوق بشر، کنوانسیون‌های بین‌المللی، و تعهدات قانونی جمهوری اسلامی ایران در قبال امنیت شهروندان است.

با وجود آغاز دولت جدید به ریاست آقای مسعود پزشکیان که با شعار «آشتی ملی» و بهبود وضعیت امنیتی به قدرت رسید، متأسفانه هیچ نشانه‌ای از تغییر در سیاست‌های سرکوب‌گرایانه در بلوچستان دیده نمی‌شود. برعکس، فضای امنیتی و میزان خشونت نیروهای نظامی علیه غیرنظامیان، به‌ویژه زنان، شدت یافته است.

از نهادهای بین‌المللی حقوق بشر، سازمان ملل متحد، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران و تمامی وجدان‌های بیدار جهان تقاضا داریم:

  1. حمله‌ی خونین به روستای گونیچ را به‌طور رسمی محکوم کنند؛
  2. خواهان تشکیل کمیته‌ی حقیقت‌یاب بین‌المللی برای بررسی فوری و مستقل وقایع شوند؛
  3. از جمهوری اسلامی ایران بخواهند عاملان این جنایات را پاسخگو کرده و به روند مصونیت از مجازات پایان دهد؛
  4. در کنار زنان و خانواده‌های قربانیان بلوچ بایستند و از آن‌ها حمایت سیاسی، حقوقی و رسانه‌ای به‌عمل آورند.

خشونت علیه زنان و کودکان، آن هم با سلاح جنگی و در فضای مسکونی، نه ‌تنها جنایت علیه شهروندان، بلکه جنایت علیه انسانیت است.

نوکیں رویداد

  • اِمزا ءِ جاه

    اُستان دزنامانی لێکئو
    البرز ۳
    اردبیل ۰
    بوشهر ۰
    چارمهل و بَهتییاری ۰
    روبرکتی آزربئیجان ۱
    پارس ۰
    گیلان ۰
    گلستان ۰
    همدان ۰
    هرمزگان ۰
    ایلام ۰
    اِسپَهان ۰
    کرمان ۰
    کرمانشاه ۰
    هوزستان ۰
    کهگیلویا و بویراحمد ۰
    کردستان ۰
    لرستان ۰
    مرکزی ۰
    مزَنداران ۰
    شمالی هراسان ۰
    کَزوین ۰
    کُم ۰
    رِزوی هراسان ۰
    سمنان ۰
    سیستان و بلوچستان ۱
    جنوبی هراسان ۰
    تهران ۰
    مشرکی آزربئیجان ۱
    یزد ۰
    زنجان ۰
    ئے اَرزی ءَ تنیگہ ۷۴ دزنام مُچ کوتگ. ۶۷% دزنام چه ایران ءُ کم ءُ گیش ۳۳% ایران ءَ چہ در دیگ بیتگ انت۔. گیشیں سرپدی پہ ایران ءِ دزنام جنوکانی جاگہ ے واست ءَ اِدا ٹپّ اِت۔.
  • آھری دزنام

    1. تلگرامہ راہا دزنام جنگ بوتگ
    2. تلگرامہ راہا دزنام جنگ بوتگ
    3. تلگرامہ راہا دزنام جنگ بوتگ
    4. تلگرامہ راہا دزنام جنگ بوتگ
    5. تلگرامہ راہا دزنام جنگ بوتگ
  • جمعی از فعالان مدنی بلوچ ءَ ای اَرزی بندات کرتگ

ھمہ وڑیں اَرزی

اَرزی په اگبال ءُ هَک ءُ اِنساپ!

وتی توار ءَ چِست کنیت، اَرزی دیم بدئیت. هرچ شهری باشنده، هرچ موضوع ءِ سرا اَرزی دیم دات کنت.

یک اَرزی ءِ بندات بکن اِت